Bij sommige aanbiedingen - vooral voorraden, goederen uit faillissement of overschotten - is het vrij gebruikelijk om de prijs voor het gehele assortiment aan te geven. Het is een eenvoudigere en gemakkelijkere oplossing - als we de goederen toch als geheel verkopen, heeft het geen zin om de prijs per item vast te stellen, toch? Nou nee :-).
De prijs per item stelt de koper in staat om de waarde van de goederen gemakkelijk te schatten.
Het is veel gemakkelijker om te beoordelen of bepaalde producten aantrekkelijk zijn voor de koper, en vooral voor zijn klanten. De goederen die in de groothandel worden ingekocht, moeten immers uiteindelijk de retailmarkt bereiken, waar alleen dit prijsformaat wordt gehanteerd.
De prijs per stuk is aantrekkelijker.
En niet alleen omdat het lager is. Onze dagelijkse gewoonten en gewoonten zijn belangrijk, en meestal zijn we zelf in de eerste plaats consumenten, ook al zijn we professioneel betrokken bij de groothandelsmarkt.
De prijs per stuk is gemakkelijker te vergelijken.
Voordat de koper beslist over een specifiek aanbod, controleert hij de goederen uit verschillende bronnen. Het heeft geen zin het hem moeilijk te maken om dit te doen - de prijs, hoewel belangrijk, is niet de enige factor die de aankoop van een bepaald aandeel bepaalt.
Dus wanneer de volledige prijs gebruiken?
Uiteindelijk :-). Indien het aanbod zeer afwijkende producten betreft (productielijnen, machinesets), dan is de prijs voor het geheel gerechtvaardigd. In alle andere gevallen is het beter om de prijs per artikel te vermelden.
